Zondag 31 maart 2019

Wat een rustige dag had moeten worden is toch best wel een druk dagje geworden. Ik ben nog steeds doodmoe maar Stephan moet volgende week iedere dag werken. Ik heb dus al zijn werkkleding in de was gedaan en ik moest de bedden verschonen  De derde was zit nu in de machine en hierna nog 1 te gaan. Morgen zie ik wel of ik de puf heb om alles op te ruimen. We hebben in ieder geval allebei een lekker schoon bedje.

Eindelijk heb ik een kans op een normaal leven zonder financiële problemen. Na 9 jaar vechten kan ik eindelijk weer eens nieuwe kleding kopen  Stephan heeft eindelijk een baantje gevonden en probeert zo goed mogelijk zijn best te doen om deze baan te houden  Daarnaast gaat ook hij beginnen met het aflossen van zijn schulden. 

Mijn boek en alles wat er na mijn boek op mijn pad gekomen is, heeft mijn leven totaal veranderd  De breuk met mijn familie is jammer maar mijn toekomst is met Stephan met of zonder familie. Stephan en ik creëeren een hele nieuwe groep mensen om ons heen. Mensen die ons niet veroordelen en ons ook echt begrijpen. We zijn nu eindelijk een toekomst aan het opbouwen en durven weer een beetje te dromen van een beter leven. Ik kijk nu heel anders naar mijn verleden  De puzzelstukjes vallen langzaam op zijn plek. Iedere fout die ik gemaakt heb zie ik nu heel duidelijk  Ik weet en begrijp waarom ik steeds dezelfde fout maakte. Ik ben ook heel blij dat ik hier met mijn vader nog over gesproken heb. Toen begreep ik niet goed wat hij bedoelde alleen dat hij mij niks kwalijk nam. Ik ben nu eenmaal wie ik ben  een heel eigenwijs vrouwtje dat alles op de harde manier leert. Mijn ouders hebben mij niet kunnen beschermen tegen de slechte mensen in deze wereld  Ik liep overal met open ogen in en vertelde pas wanneer het te laat was wat er gebeurd was. Ik heb mij lange tijd geschaamd voor het feit dat ik verslaafd geraakt ben. Ik heb dat nooit gewild en daarom wil ik iedereen waarschuwen. Op het moment dat je doorkrijgt dat je verslaafd bent is het al te laat. Dat is het enige dat ik nog wil zeggen over die periode van mijn leven  Vanaf nu heb ik een nieuw leven. Willen mensen meer weten dan moeten ze mij mijn boek maar kopen via

www.boekenbestellen.nl/boek/keer-op-keer

Of contact met mij opnemen via bwareman@gmail.com 

Dinsdag 2 april 2019

Ik moest vandaag weer voor controle naar het ziekenhuis. Alles is goed wat de HIV betreft. Wel is mijn cholesterol te hoog en is de dosering van de cholesterol verlager verdubbeld  Mijn bloeddruk was ook weer erg laag maar dat ben ik gewend  De internist schrok wel een beetje van mijn bloeddruk maar vond dat ik goed uitzag en was ook blij dat ik er geen last van heb. Normaal zou iemand met dezelfde bloeddruk in elkaar zakken zei hij. Ook zijn ze trots op het artikel in de hello georgeous. De verpleegkundige Jan kende dezelfde mensen die ik ontmoet heb dus ook daar heb ik een gezellig babbeltje mee gemaakt  Uiteraard heb ik Anneke ook gesproken en gezegd dat ik haar over 2 maanden weer opzoek. Anneke gaat binnenkort met pensioen maar ik wil haar echt nog wel zien voordat ze weggaat. We hebben nu ook afgesproken om ergens een keer af te spreken. Anneke is vanaf het begin van de ontdekking dat ik HIV+ ben betrokken geweest bij mijn leven. Ze heeft mij gezien toen ik eigenlijk niet meer levensvatbaar was. Anneke staat altijd direct naast mijn bed wanneer ik ergens voor opgenomen ben. Ik ben al 15 jaar een vaste patiënt van haar. De laatste jaren is eigenlijk Jan degene waar ik naartoe ga maar ik sla Anneke ook nooit over. Het is ook best vreemd om straks zonder haar te zien naar het ziekenhuis te gaan hoewel ondertussen iedereen wel weet wie ik ben.

Na het ziekenhuis kwam Jolanda gezellig kijken hoe het met ons gaat. Ik heb vreselijk met haar gelachen vandaag maar Caya was niet zichzelf  Die was echt zo vervelend. De hele tijd janken en blaffen  Op het balkon en weer terug naar binnen. Uiteindelijk ging Caya zitten tikken met haar pootjes en maar naar het balkon kijken met grote ogen. Toen viel het kwartje bij mij. Caya wilde de ramen dicht hebben. Ik de ramen dicht gedaan en toen begon het te regenen  Jolanda en ik weer lachen van ongeloof. Maar na een paar minuten begon Caya weer vervelend te doen en ook heel erg te trillen  Ik zei gelijk het zal wel ergens onweren. Jolanda gelijk checken op de buienradar en inderdaad er zou onweer moeten zijn. Jolanda en ik hoorde helemaal niks maar op de buienradar was het duidelijk te zien  Jolanda besloot om naar huis te gaan en ik liep gelijk met Caya mee. Caya was bij mijn voeten gaan liggen en liet hele vieze windjes. Zodra de buitendeur openging hoorde we de onweer al. Caya helemaal angstig mee de lift in en ja hoor daar lagen de eerste drolletjes al. Ik ze opgeruimd en toch nog naar buiten. Nou dat was maar goed ook want er kwam nog veel meer uit Caya  Alles netjes opgeruimd en weer terug naar huis waar Caya zich direct weer verstopte totdat Stephan thuiskwam. Gelukkig is de onweer nu voorbij en ligt Caya weer lekker op haar eigen plekje. Ik ga nu ook lekker slapen morgen weer een nieuwe dag. 

Woensdag 3 april 2019 

Gisteravond toen ik wilde gaan slapen lukte dat helemaal niet  Ik was doodmoe maar ik kreeg mijn hoofd niet rustig. Ik ben wel in bed gebleven en uiteindelijk lang nadat stephan al sliep ben ik toch in slaap gevallen  Gisteren was een hele drukke dag voor mij  Meestal plan ik naast het ziekenhuis niks. Gisteren kwam na het ziekenhuis Jolanda, wat ik heel erg leuk vind, maar dat is dan toch al teveel  Ik heb ook ontzettend gelachen met haar dus deze vermoedelijk is het waard geweest  Dit is hoe ik nu verder mijn leven wil gaan leiden  Genieten van alle leuke dingen in het leven. Niet nadenken over de pijn die ik de volgende dag heb en de vermoeidheid. Ik accepteer mijn situatie en ben trots op mezelf dat ik er nog ben. Nu lig ik even in mijn bed omdat ik voel dat ik moet slapen  Ik heb het zolang mogelijk uitgesteld zodat Stephan en ik elkaar tenminste nog zien. Nu is hij naar zijn werk en kan ik even bijslapen. Ik hoop uitgerust te zijn als hij thuiskomt, want dan zit hij weer vol met verhalen  Ik geniet ervan om te zien hoe hij aan het veranderen is. 

Donderdag 4 april 2019 

Een rustige dag. Stephan is gevraagd om vandaag extra te werken en ik lig op bed  Ik ben nog steeds moe en ik ben niet vooruit te branden  Heb wel Caya uitgelaten maar de volgende ronde is voor Stephan  Hij heeft aangegeven dat hij voor mij naar de voedselbank moet en is om 15u vrij. Ik ga nu proberen om even te slapen want ik wil niet op bed liggen als hij thuis is  Ik wil hem ook vertellen wat de titel van mijn volgende boek zal worden  Stiekem vormt het al in mijn hoofd. Het is weer over een slecht deel van mijn leven maar ook de oorzaak van mijn lichamelijke toestand. Ik besef nu heel goed dat ik niet lang meer heb. Nog een paar jaar en van deze jaren wil ik genieten  Hoe moe en ziek ik mij ook voel ik ben gelukkig  Ik leef.