Zondag 13 januari 2019

Een rustig dagje. Het enige dat ik gedaan heb is de 5 wassen die ik had opgespaard gestreken en weggewerkt. Straks ga ik stephan helpen met het solliciteren  We dachten dat hij een contract had maar dat stelt dus niks meer voor tegenwoordig  Laten we hopen dat de volgende sollicitatie meer succes oplevert. Van de een op andere dag hoefde hij niet meer terug te komen  Hij had het echt naar zijn zin maar ja  die dingen gebeuren nu eenmaal. Hij zal vast snel werken anders staat hij echt op straat. Helaas zijn er op dit moment weinig vacatures voor hem. We hebben er 1 gevonden dus maar 1 sollicitatie deze week. Ik had er nog eentje maar dat durft hij niet aan. Hij moet echt iets vinden waar hij zich goed bij voelt  De schoonmaak wilde hij een paar jaar geleden echt niet aan beginnen  Dat werk was te min voor meneer  Nu hij voor het eerst schoonmaakwerk heeft gedaan baalt hij dat het tijdelijk bleek te zijn. Ik denk daarom dat hij waarschijnlijk ander werk ook vast leuk gaat vinden. Hij moet over zijn minderwaardigheids complex af. Ik ga dus echt duimen dat deze sollicitatie het gaat worden. Dit is een  baantje waar hij belangrijk lijkt en dat zal hem vast goed doen  

Maandag 14 januari 2019

Vandaag na te denken over hoe ik mijn uitkering kan herstellen  Als ik het uwv spreek zeggen ze alleen dat ik gelijk heb maar ze zijn alle gegevens kwijt  Hoe is het mogelijk dat zo'n instelling zo met vertrouwelijke informatie omgaat  Ik mag doodvallen wat hun betreft. Nou dat gaat ook echt wel gebeuren  Deze maand kom ik nog wel door maar dan wordt het echt moeilijk. Mijn vriend heeft geen stuiver  en wil geen uitkering aanvragen. Ik probeer hem duidelijk te maken dat we het op deze manier niet gaan redden, maar het is net of hij het niet opneemt. Waarschijnlijk wordt volgende week weer een hel in huis want dan is mijn geld op. Ik kan best goed leven zonder geld maar hij niet ben ik bang. Daarom hoop ik echt dat hij snel een baantje vindt. We ploeteren gewoon rustig door en ik zie wel waar het schip strand  

Dinsdag 15 januari 2019

Vandaag weer een nieuwe dag  Vandaag moet ik naar buiten  Hopelijk blijft het droog en kan ik een stukje rijden. Verder moet ik mijn medicatie uitzetten en misschien ga ik de bedden verschonen  Ik lig weer zo vreselijk te zweten 's nachts.

IIedere ochtend begint met een bakkie en mijn website checken. Iedere dag zie ik dat er wel gekeken is maar waarom verkoopt mijn boek dan niet. Mensen die mijn boek wel hebben gelezen hoor ik achteraf niks meer van. Ik weet het is een extreem leven geweest dat ik achter de rug heb. Daarom is het nu zo moeilijk om weer een normaal leven op te bouwen. Zeker zonder de steun van mijn moeder. Toch zet ik door hoe erg ik haar ook mis. Ik had nooit gedacht dat ze mij zou laten vallen  Zeker niet omdat ik voor haar verhuisd ben naar een woning die ik eigenlijk niet kan betalen  Ik word hier zo moedeloos van  Mijn moeder begrijp echt niet hoe moeilijk het is om jaren achter elkaar, dag in dag uit niet weten of je volgende week nog boodschappen kunt doen  Iedere maand kom ik geld tekort. Dat betekent dus dat mijn lieve Caya niet gevaccineerd is. We moeten al iedere 3 weken medicijnen halen bij de dierenarts  Dat doen we wel heel trouw alleen de vaccinatie is gewoon te duur. Echt mijn leven is zo anders dan voorheen  Ik was notabene een erkende honden fokker. Nu heb ik geen geld voor een vaccinatie van 1 klein hondje. Nee het leven is niet altijd even eerlijk. Toch blijf ik proberen om een beter leven te krijgen  Het is alleen zo verdomd moeilijk  Mijn fouten kan ik niet meer terugdraaien  Wel kan ik proberen om het goed te doen  Het nadeel alleen is dat ik nu ook te maken heb met Stephan. Ik ben zijn hele wereld. Zonder mij heeft hij niks maar hij maakt het moeilijk voor mij om opnieuw te beginnen  Ik hou echt van hem maar hij zit maar voor de tv te hangen met een biertje. Als de winkel open gaat is hij al onderweg. De rest van de dag doet hij wat dingen in huis  Het is niet gezond om de hele dag op elkaars lip te zitten. Voor hem is het ook beter als hij werkt. Voor mij is het zwaar als ik alleen thuis ben. Ik vind het heel erg om te moeten zeggen maar ik kan echt niet meer voor mezelf zorgen. Daarom begrijp ik niet dat mijn moeder zo tegen hem is. Hij heeft notabene 2 keer mijn leven gered  Dat is iets dat mijn moeder vergeten is. Of haat ze mij zo erg dat ze liever heeft dat ik weken na mijn overlijden pas word gevonden. Mijn moeder kwam zelden bij mij op visite. Mijn vader wist dat Stephan goed voor mij is. Hij heeft mij zelfs gezegd dat als ik voor hem zou kiezen ik dat zelf moest weten. Het enige dat hij zeker wist was dat Stephan mij goed zou behandelen en dat was voor mijn vader genoeg. Het lijkt net of mijn moeder wil dat ik weer opgenomen wordt in een verpleeghuis ofzo. Ik wil dat gewoon echt niet meer. De tijd dat ik in een verpleeghuis zat is al zo lang geleden  Toen was het niks dus nu waarschijnlijk helemaal verschrikkelijk  Ik heb over de periode in mijn boek geschreven  Dus mensen die mijn boek gelezen hebben weten wat ik bedoel. Ik had daarna niet moeten trouwen maar ook hoe dat gegaan is staat in mijn boek keer op keer  Misschien was het beter geweest als ik gewoon getrouwd was gebleven  Ik was dan wel niet gelukkig maar dan was ik er nu niet zo slecht aan toe. Ik had dat misschien zelfs nog boxers gehad.. Nu is het te laat voor mij om nog iets te willen. Ik ben blij met wat ik heb maar ben bang dat ik alles weer kwijt ga raken. Die angst is er iedere dag. Ik vecht om te leven maar alles zit tegen  Ik kan niet eens normaal boodschappen doen  Hoe moet ik dan gezond eten. Ik mag bijna niks hebben  Wat ik wel mag kan ik niet betalen. Het is een vicieuze cirkel waar ik niet meer uitkom. Zit ik dan thuis  Ik heb genoeg opleidingen voltooid en goede banen gehad. Maar doot een foutje van het uwv is leven bijna onmogelijk geworden.

Tot overmaat van ramp kreeg ik nog voor ik uit bed was een vreselijke pijn. Weer in mijn rechter zij. Zo'n kramp dat ik begon te huilen van de pijn. Stephan wist niet wat er gebeurde en zei dat ik de dokter moest bellen  Ik ben het zo zat steeds naar de huisarts te moeten. Maar ik heb geluisterd en ben uitgebreid onderzocht. Ik moet nu proberen die zakjes te gebruiken die ik voor mijn darmen heb. Het kan zijn dat ik een verstopping heb, die niet helemaal dicht zit. Ik heb nat ook spastische darmen dus vaak problemen. 

Donderdag 17 januari 2019

 Gisteren weer een hele slechte dag. Ben begonnen met de nieuwe medicatie voor mijn darmen. Heb nu echt veel pijn in mijn buik. Vannacht ook nog eens slecht geslapen. Ik ga dus over een uurtje proberen nog wat te slapen. Ik hoop echt dat deze medicijnen gaan werken want ik heb best wel honger af en toe. Ik probeer in ieder geval 2 keer op een dag te eten maar na 2 happen word ik al misselijk  Ik doe echt mijn best en de huisarts ook om erachter te komen wat er mis is met mijn darmen  Twee jaar geleden heb ik alle onderzoeken gehad en daar kwam prikkelbare darmen en poliepen uit. Volgens mij is mijn hele binnenkant een zooitje. Ik heb continu krampen in mijn buik. Moet ook veel boeren en af en toe heb ik het gevoel te moeten braken  Laten we er maar vanuit gaan dat de klachten met de medicatie snel over zijn.  Ik moet in ieder geval wel steeds naar het toilet maar heb nog steeds vreselijke krampen. Ik heb tussen de middag een croissant geprobeerd maar dat lukte niet echt. Ik heb misschien een kwart naar binnen gekregen  Mijn buik is nog steeds opgeblazen  Ik voel mij echt niet lekker door mijn buik. Straks maak ik weer een lekker drankje en probeer ik het weer in te nemen  Het is vreselijk smerig maar ik moet gewoon doorzetten van mezelf. Ik wil van mijn buikpijn af en weer lekker eten.

Eten blijft een probleem bij mij  Ik heb toen is 19 was anorexia gehad  Ik at wel maar gooide alles eruit. Op het laatst woog ik 38 kg. Op een dag keek ik goed in de spiegel en zag hoe mager ik was. Ik ben toen langzaam aan weer gaan eten  Pas bij de jongen die is doodgeschoten ging ik goed eten  Ik moest dat ook van hem. Miss om te verbergen dat hij mij misschien besmet had. Ik blijf erbij dat als hij het mij verteld had ik waarschijnlijk ook niet bij hem was weggegaan  Ik kan speculeren over wat had kunnen gebeuren maar dat heeft geen zin. Ik accepteer dat ik ziek ben en doe wat ik kan om te blijven leven  Tuurlijk heb ik dagen dat ik het niet meer zie zitten  Meestal begint het met geld tekort. Ik kan dan zo in paniek raken. Ik word dan zo boos op alles en iedereen  Gelukkig duren die aanvallen niet meer zo lang tegenwoordig. Stephan heeft het soms best zwaar met mij. Meestal wordt Stephan boos als ik zo praat. Hij wil echt zo oud mogelijk worden met mij. Hij beseft waar hij aan begonnen is en is blij dat ik altijd eerlijk ben geweest..